Podejrzewam, że jeśli poprosiłabym Was o wymienienie dziesięciu niesamowitych Polek w ciągu minuty, nie mielibyście z tym zadaniem najmniejszego problemu. Jednak wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że dokonania kobiet bardzo często chowają się pod warstwą męskich, niekiedy mniej znaczących, osiągnięć. Dlatego to tak ważne, aby historia była stale uzupełniana o kobiece szczegóły! Każdy z nas doskonale zna takie postaci, jak Agnieszka Holland, Olga Boznańska czy też Maria Skłodowska-Curie, dlatego dzisiaj skupmy się na nazwiskach, o których mogliśmy rzadziej przeczytać.
Całkiem możliwe, że spotkaliście się z terminem „ubóstwo menstruacyjne”. To sytuacja, w której kobiety nie mogą sobie pozwolić nawet na zakup podpasek, tamponów lub innych środków higienicznych. Po prostu nie mają wystarczająco dużo pieniędzy. W ubiegłym roku aż jedna na sześć osób uczących się opuściła z tego powodu zajęcia w szkole! Proszenie o pomoc w takich przypadkach może być naprawdę trudne. Tym bardziej, że miesiączka w naszej kulturze wciąż traktowana jest jako temat tabu. Potwornie rozzłościło to cztery licealistki – Magdalenę Demczak, Emilię Kaczmarek, Julię Kaffkę i Wiktorię Szpunar. Dziewczyny nie oglądały się za siebie i w błyskawicznym tempie stworzyły swoją własną fundację o nazwie Akcja Menstruacja. Ich celem jest zmniejszanie ubóstwa menstruacyjnego oraz zwiększanie dostępu do wiedzy na temat miesiączki. Jedną z zasług organizacji jest wyposażanie szkół w darmowe środki menstruacyjne dzięki licznym zbiórkom. Skład fundacji stale się rozrasta i jestem pewna, że jeszcze usłyszymy o Magdzie, Emilii, Julii i Wiktorii!
Należenie do grupy, która wciąż jest pod ostrzałem, musi być piekielnie trudne. Na własnej skórze przekonała się o tym Bianka Nwolisa. Już od pierwszych lat swojego życia miała świadomość, że życie osób ciemnoskórych do łatwych nie należy. Regularnie widziała, z jak okrutną dyskryminacją i przemocą spotykają się jej tata oraz brat. Kiedy ponad rok temu rozpoczęły się protesty pod hasłem „Black Lives Matter”, w Polsce – na znak solidarności – także zorganizowano manifestacje. To, że Bianka weźmie w nich udział, było dla niej oczywiste. Widok dziesięcioletniej dziewczynki z transparentem „Stop calling me Murzyn” poruszył wiele osób. Od tamtej pory Bianka edukuje innych, w jaki sposób należy mówić, aby nikogo nie ranić. Marzy o tym, aby ludzie przestali tworzyć podziały i wreszcie się polubili.
Jestem wręcz przekonana, że choć raz usłyszeliście hasło: „Kobiety na traktory!”. Jego autorką jest Magdalena Figur. Po drugie wojnie światowej młoda Magda pracowała w polu na warczącym ciągniku. Wzbudzało to niemałą sensacją, chociaż już wówczas wiele kobiet wykonywało pracę stereotypowo przypisywaną do mężczyzn – nie brakowało murarek, rolniczek czy też robotnic w fabrykach. Magda słynęła ze swojej bezkompromisowości i uporu. Zaliczyła niemało sporów z urzędami oraz swoimi sąsiadami. Na przykład wyjeżdżała w pole w niedzielę, co wywoływało u niektórych sporo emocji. Ale ona niezbyt się tym przejmowała i robiła to, co kochała. Była prawdziwą specjalistką od traktorów! Wystarczyło, że włączyła silnik i od razu wiedziała, co nadaje się do naprawy!
Kiedy słyszę te dwa słowa – Strajk Kobiet, moje myśli niemalże od razu prowadzą mnie do Marty Lempart. To kobieta, która jest uosobieniem siły i stanowczości. O prawach kobiet mówi nie tylko do megafonu na ulicy, ale także przy stole z politykami. Sama z wykształcenia jest prawniczką i doskonale wie, jak bronić swoich racji. Po studiach pracowała w ministerstwie, pomagała osobom z niepełnosprawościami, a nawet była dziennikarką. Pięć lat temu, na fali protestów przeciwko projektowi mającemu na celu zaostrzenie przepisów antyaborcyjnych, narodził się ruch znany jako Ogólnopolski Strajk Kobiet. Wśród jego liderek znalazła się właśnie Marta Lempart. Od tamtej pory całkowicie poświęciła się walce o prawa kobiet. Wiele z nich ma jej za co dziękować!
Niebo fascynowało Zofię Kaczmarek już od maleńkości. Gdy była pięcioletnią dziewczynką, mama po raz pierwszy zabrała ją do planetarium. Od tamtej pory już nic nie było takie, jak wcześniej! Swoje pierwsze obserwacje Zofia prowadziła już w szkole podstawowej. W liceum została zauważona i to właśnie wtedy przyszedł czas na rozgłos i nagrody. Wyobrażacie sobie wygrać olimpiadę astronomiczną? I to dwa razy?! Trzeba przyznać, że to nie lada wyczyn. Co więcej, Zofia jest srebrną i brązową medalistką w najsłynniejszym międzynarodowym konkursie astronomicznym i astrofizycznym. Spędziła sporo czasu w Alpach, gdzie uczyła się rejestrować widma gwiazd i gromadzić informacje na ich temat. Za swoje wybitne osiągnięcia dostała niezwykłą nagrodę, czyli planetoidę o nazwie Zosiakaczmarek. Teraz nasza astronomka, dzięki zbiórce pieniężnej, będzie wzbogacała swoją wiedzą o kosmosie na uniwersytecie w Cambridge. Trzymajmy za nią kciuki!
„Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek” to seria, która z pewnością nie jest Wam obca. Niezwykle się cieszę, że dzięki Sylwii Chutnik mamy swoją polską wersję! To bardzo istotne, abyśmy mieli świadomość, jak wiele osiągnęły (i wciąż osiągają!) Polki. Dzięki tej wspaniałej książce dowiedziałam się o sukcesach – ale także porażkach – Agnieszki Osieckiej, Ewy Łętowskiej, Katarzyny Kiedrzynek, Mai Ostaszewskiej, Marty Frej, Wandy Rutkiewicz oraz wielu innych kobiet. Pozycja Sylwii Chutnik dostarcza taką dawkę motywacji, że po jej przeczytaniu nie sposób usiedzieć w jednym miejscu! Co ciekawe, „Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek. 100 historii niezwykłych Polek” zostały zilustrowane przez trzydzieści dwie graficzki! Dzięki temu dzisiejszą książkę nie tylko świetnie się czyta, lecz również ogląda. To rzecz, którą musi posiadać każda Polka i każdy Polak!
Dodam jeszcze, że pani Sylwia już szykuje dla nas drugą część! Ekstra, prawda?
